سه!

اوه!
چه وبلاگ پر دردسری!
خوشحالم!
بعد از این همه رسیدگی فکر می‌کنم خوب شده!
بین خودمان باشد!
تا به حال برای مادرم هم اينقدر یکجا وقت نگذاشته بودم!

بیچاره دل من
گرفتار